نوشتن از اهل بیت بهانه نمی خواهد چون روزگار و روزها متعلق به ایشان است مخصوصا اگر از حضرت زهرا (س) باشد.
اما برای این نوشتار دو بهانه داریم.
یکی قرار و عهدی است که با وبلاگ بال گشاده برای امروز داشتیم و دیگری ایامی است که پشت سر گذاشته ایم.
این روزها روزهای غم حضرت زهراست.
روزهای بی محسنی ، روزهای بی پدر بودن و بی پدر زیستن.
روزهای هجوم به خانه ی خورشید.
در این نوشتار تلاش شده است تا زوایایی از زندگی حضرت زهرا (س)به قلم درآید.
هیچ نوشته ای در مورد ائمه کامل نیست چون کسی را یارای گفتن از حضرات معصومین نیست اما گفته اند:
(آب دریا را اگر نتوان کشید هم به قدر تشنگی باید چشید)
پس تمام کاستی ها را بر من ببخشید.
لطفا این گزارش را در ادامه مطلب مطالعه فرمایید.
