مراسم دهمین یادواره شهدای گرانقدر کوی صفا، خیابان بهار تبریز و شهدای مدافع حرم آذربایجان
با روایتگری شورانگیز جانباز و رزمنده مخلص آذربایجان؛ حاج رحیم صارمی
و نوای دل انگیز مداح اهل بیت عصمت و طهارت کربلایی موسی حسین زاده
زمان: 4 آذر ماه سال 95 بعد از نماز مغرب و عشاء
مکان : خیابان بهار، آخر کوی صفا
امروز فکر می کردم این چند وقت هر چی خبر و مطلب زدم از مرگ و شهادت و خبرهای تلخ بود. تلخ برای ما در زمین وگرنه شهید و شهادت که تلخی نداره.
چند روز پیش مطلبی نوشتم در مورد شهدای آذری مدافع حرم. از اون روز 2 عزیز دیگر از آذربایجان پریدند. امین کریمی وسید هادی نومی. در مور شهید امین کریمی نوشتیم اما سید هادی نومی..
متاسفانه امروز شنیدم "سید هادی نومی" بسیجی داوطلب مدافع حرم ظهر روز عاشورای امسال در حومه شهر بیجی عراق به شهادت رسیده است.همزمان با تشدید عملیات نظامی علیه مواضع تروریستهای داعش در سوریه و عراق، منابع میدانی از شهادت یکی از داوطلبان ایرانی مدافع عتبات مقدسه عراق خبر می دهند. بنابر این گزارش، بسیجی دلاور “سید هادی نومی” اهل شهرستان تبریز که از چند ماه پیش و همزمان با حمله سراسری نیروهای داعش به عراق برای دفاع از عتبات مقدسه این کشور وارد سامراء شده بود در ادامه عملیات نظامی مدافعان حرم برای بیرون راندن تروریستهای داعش از استان صلاح الدین به شهادت رسید.این شهید بصورت شخصی و داوطلبانه به عراق رفته و در عملیات دفاع از شهر سامراء در برابر حملات داعش در کنار رزمندگان بسیج مردمی عراق مشارکت داشته است. در نهایت و پس از یکسال مجاهدت، سید هادی نومی مزد زحمات خود را از دستان اباعبدالله الحسین (ع) گرفته و در ظهر عاشوراء در نبرد با تروریستهای داعش در منطقه “الحراریات” شهر بیجی در شمال سامراء در اثر اصابت گلوله مستقیم تک تیرانداز به کاروان شهدای کربلای امام حسین (ع) پیوست. روحمان با یادش شاد.
جوانی دیگر از دیار آذربایجان در دفاع از حرم عقیله بنی هاشم آسمانی شد
همزمان با عاشورای حسینی، آذربایجان علی اکبر دیگری فدای حضرت زینب کرد.
سردار سرتیپ دوم رمضان شریف، مسئول روابط عمومی کل سپاه در مصاحبه با
باشگاه خبرنگاران جوان گفت: «دیروز و امروز 2 تن از پاسداران سپاه انصار به
نام‌های شهیدان عبدالله باقری، (از محافظان رئیس جمهور سابق) و امین کریمی
در ماموریتی که در سوریه داشتند، به شهادت رسیدند.»
امین کریمی از پاسداران حفاظت انصار المهدی اهل مراغه در شهر حلب به شهادت رسید.
روحمان با یادش شاد باد
عبدالله باقری نیارکی که مدتی محافظ محمود احمدی نژاد بود روز گذشته در حلب سوریه و در دفاع از حرم عقیله بنی هاشم حضرت زینب(س) خون پاکش ریخت و شهید شد.
عبدالله باقری نیارکی که مدتی محافظ محمود احمدی‌نژاد بود روز گذشته در محور حلب سوریه و در دفاع از حرم عقیله بنی هاشم حضرت زینب(س) خون پاکش ریخت و شهید شد. شهید باقری متولد سال 60 دو فرزند دختر نیز از خود به یادگار گذاشته است.
کبوترانه پریدند عاشقان خدا
به بی کرانه ترین سمت ، آسمان خدا
و عرش زیر قدم هایشان به خود لرزید
چه سربلند گذشتند از امتحان خدا
فرشاد حسونی‌زاده فرمانده اسبق تیپ صابرین و حمید مختاربند معروف به «ابوزهرا» مسئول سابق ستاد تیپ یکم حضرت حجت اهواز، در دفاع از حرم عقیله بنی‌هاشم و در مبارزه با تروریستهای تکفیری به شهادت رسیدند.
سردار فرشاد حسونی زاده فرمانده اسبق تیپ صابرین در دفاع از حرم عقیله بنی هاشم و در مبارزه با تروریست های تکفیری به شهادت رسید.
این سردار عزیز از جمله کسانی بود که به خیل مبارزین قوای اسلام پیوست و در راه جهاد فی سبیل الله هجرت کرد و شهید شد.
همچنین بنا به اخبار رسیده حمید مختاربند معروف به «ابو زهرا» مسئول سابق ستاد تیپ یکم حضرت حجت اهواز و از پیشکسوتان جهاد نیز در دفاع از حریم اهل بیت و مبارزه با جریان تکفیری صهیونیستی در سوریه به یاران شهیدش پیوست.
سردار حسین همدانی از فرماندهان سپاه پاسداران و از مستشاران ارشد نظامی ایران در دفاع از حرم عقیله بنی هاشم حضرت زینب(س)، دیشب (پنجشنبه) در سوریه به شهادت رسید.
سردار سرتیپ پاسدار، حسین همدانی از فرماندهان قدیمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جنگ تحمیلی و از بنیانگذاران سپاه همدان بود و مدتی نیز فرماندهی لشکر 27 محمدرسول‌الله را برعهده داشت.
پس از تبدیل این لشکر به سپاه محمد رسول‌الله فرماندهی این سپاه نیز برعهده سردار همدانی بود.
خاطرات وی در قالب 2 کتاب «مهتاب خیّن» و «تکلیف است برادر» منتشر شده است.
در پی شهادت سردار سرتیپ پاسدار حسین همدانی در سوریه، روابط عمومی کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اطلاعیه ای صادر کرد.
در بخشی از این اطلاعیه با تبریک و تسلیت شهادت این سردار شجاع و گرانقدر به محضر حضرت ولیعصر (عج) و نائب برحقش امام خامنه ای عزیز ( مدظله العالی ) و ملت شریف ایران، آمده است:
سردار سرتیپ پاسدار حسین همدانی از فرماندهان دوران دفاع مقدس و مستشاران ارشد سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و مدافعان حرم در طول سال های گذشته که نقش تعیین کننده ای در حفظ و حراست حرم حضرت زینب (س) و کمک و تقویت جبهه مقاومت اسلامی در جنگ تروریستی سوریه داشت ، عصر دیروز حین انجام ماموریت های مستشاری در حومه شهر حلب به دست تروریست های داعشی به شهادت رسید.
تصاویری از این شهید بزرگوار را در ادامه مطلب ملاحظه بفرمایید
پایگاه اطلاع رسانی آناج با انتشار مطلبی اعلام کرد پیکر مبادله شده به نام حاج عباس عبدالهی تایید نشده و متعلق به این شهید بزرگوار نمی باشد.
آناج در این باره نوشته است :
اخبار رسیده از منابع موثق حاکی است که پیکر مبادله شده
توسط داعشی ها به نام پیکر حاج عباس عبداللهی، مورد تایید قرار نگرفته و
متعلق به آن سردار شهید نمی باشد.
همسر شهید عبداللهی نیز در گفتگو با آناج این موضوع را تایید و عنوان داشت: نتیجه آزمایش دی ان ای نیز منفی بوده و پیکر متعلق به ایشان نمی باشد.
خبر مربوطه را می توانید در اینجا ببینید
برای دیدن عکس های زیبا و اختصاصی شهید حاج عباس عبدالهی اینجا کلیک کنید
طبق اعلام امیر عبدالهی فرزند شهید عبدالهی حدود 10پیکر از سوریه به ایران منتقل شده است که 5 نفر از آنها هویتشان مشخص ست و برای تشخیص هویت 5 شهید دیگر آزمایش DNA از خانواده ها گرفته شده است که حدود یک هفته تا مشخص شدن نتیجه آزمایش زمان لازم است بنابراین از تمام دوستان و رسانه های عزیز خواهشمند است در این مدت از هر گونه گمانه زنی و شایعه پراکنی خودداری فرموده و خاطر این خانواده و دوستداران این شهید بزرگوار را مکدر ن
فرمایند.
بنابر اخبار رسیده از سوریه پیکر پاک سردار رشید سپاه اسلام حاج عباس عبدالهی با تروریستها مبادله شده و در اختیار نیروهای ایرانی قرار گرفته است.
فیلم تبادل پیکر پاک شهید حاج عباس عبدالهی را می توانید از اینجا ببینید
حاج عباس عبدالهی از سرداران بزرگ دیار آذربایجان و شهر مرند بود که چند ماه پیش در روز 23 بهمن ماه در سوریه و در راه دفاع از حرم اهل بیت لباس زیبای شهادت را پوشیده بود (که خبر آن را می توانید در اینجا مشاهده کنید) اما پیکر پاکش در دستان ناپاک تروریستها بود که با تلاش های نیروهای ایرانی پیکر وی با تروریستها مبادله شده است و کارهای انتقال آن به میهن اسلامی در حال انجام است.
بنابر اخبار موثق حرفهای منتشر شده در مورد خواب پدر شهید در مورد دفن این شهید در تبریز صحت ندارد و تا کنون از سوی خانواده ایشان ، محل دفن شهید بزگوار زادگاه ایشان شهرستان مرند اعلام شده است.هر چند ما دوست داریم حاج عباس در تبریز دفن شوند اما این تصمیم با خانواده محترم این شهید بزرگوار می باشد بنابراین خواهش می کنم دوستان و رسانه های محلی از جوسازی و شایعه پراکنی و انتشار نقل قول های تایید نشده در این باره خودداری فرمایند تا خانواده محترم عبدالهی در کمال آرامش آنچه را به صلاح خود می دانند به آن عمل کنند.
عکس هایی از این شهید بزرگوار را می توانید در ادامه مطلب مشاهده بفرمایید
-الو سلام
-سلام آقا ابراهیم چطوری چه خبر؟
-ممنون.
یه خبری دارم نمی دونم بگم یا نه.
-بگو.چی شده؟
-حاج عباس رو یادته؟همون که جنوب راوی بود
-خب؟
-شهید شده.تو سوریه جنازش هم نتونستن پیدا کنن.
به همین راحتی .
صبح روز شنبه 25 بهمن من اینطوری شروع شد.
خیلی وقت بود منتظر این خبر بودم.بی تعارف حاج عباس لایقش بود.
چندین ساله راهیان نورمیرم.تو یادواره ها هستم تو هر جایی که بفهمم از شهدا حرفی خواهد بود سعی می کنم باشم.زیاد نبودن کسانی که با دیدنشون از ته دل شهدا رو در وجودشون دیدم.
سه چهار نفر شاید.شاید یکی هم حاج یعقوب باشه که لایق شهادت باشه.یکی هم سید ابوالفضل و یکی دو نفر دیگه.
خلاصه حاج عباس از عید سال 93 تو کاروان راهیان نور وارد زندگی ما ، ذهن ماو خاطرات ما شد.
همه چیزش سر جاش بود.
به وقتش شوخ بود.مداح بود ، راوی بود با لحن خودش و و سبک خودش.
خیلی تلاش کردم امسال یادواره شهدای منطقه دعوتش کنم بیاد روایت گری اما به هر دری زدم نتونستم پیداش کنم.شنیدم سوریه هست.از همون روز بود که شاید باور کردم باید منتظر این خبر باشم اما سخت بود.
صبح که رفیقم ابراهیم زنگ زد تا اسم حاجی رو برد فهمیدم چی شده اما نمی خواستم باور کنم.
به یکی از دوستان که تو سوریه باهاش بود زنگ زدم.
تا گوشی رو برداشت گفت آقا خدا رحمتش کنه میخواستم بهت خبر بدم.
بازهم باور نکردم.
به یکی از دوستای مشترک زنگ دم.دومی ، سومی ، چهارمی.
انگار قضیه جدیه.
کلا آدمی هستم که در مصائب صبور هستم.اما امروز نه دلم می خواست صبور باشم و نه می توانستم.
حاج عباس هم رفت و داغش به دل ما موند.
حیف بود شهید نشه اما زود بود.
عکس هایی زیبا و اختصاصی را از این شهید بزرگوار در ادامه مطلب ملاحظه بفرمایید.
برای پیوستن به کانال تلگرام «راهــــ شـــیـــعـــه» اینجا کلیک کنید
این نوشتار گزارشی است کوتاه از شهید محمود رضا بیضایی اهل تبریز از مدافعین حرم که در روز ۲۹ دی ماه در شهر دمشق بر اثر اصابت ترکش به سرش به فیض شهادت نائل آمد.خداوند اورا با جوان کربلا حضرت علی اکبر (ع)محشور فرماید و ما را در برابر یادگار دوساله اش کوثر شرمنده نکند.
خاطره ای از شهید محمود رضا بیضایی از زبان برادرش
تلفنم دارد زنگ می‌خورد. گوشی را از توی جیبم در می‌آورم و جواب می‌دهم. محمودرضا است. خوش و بش می‌کند و می‌پرسد کجا هستم. از صبح برای کاری تهرانم؛ می‌گویم کارم تمام شده، ترمینالم، دارم بر می‌گردم تبریز. می‌گوید کی وقت داری؟… حرف مهمی دارم. می‌گویم الان، بگو. می‌گوید الان نمی‌شود و باید هر وقت که کاملا وقتم آزاد است بگوید. اصرار می‌کنم که بگوید. می‌گوید می‌توانی بیایی خانه؟ می‌گویم من فردا باید تبریز باشم، کار دارم اگر میشود تلفنی بگویی، بگو. می‌گوید من دوباره عازمم اما قبل از رفتن حرف‌هایی هست که باید به تو بزنم. می‌گویم مثلا؟ می‌گوید اگر من شهید شدم می‌ترسم پدر نتواند تحمل نکند؛ پدر را داشته باش. می‌گویم خداحافظ! من تا یکساعت دیگر خانه شما هستم. می‌گوید مگر تبریز نمی‌روی؟ می‌گویم نه، امشب می‌مانم. می‌گوید بخاطر این چیزی که گفتم؟ گفتم خودم می‌خواهم که بیایم، حالا ول کن. و راه می‌افتم سمت اسلامشهر.
اسلامشهر – خانه محمودرضا
همه چیز در خانه عادی است. پذیرایی همسرش، بازی دختر دو ساله‌اش، بساط چایی، شام روی گاز، تلویزیون روشن، پتوهای ساده‌ای که کنار دیوار پهن هستند و خود محمودرضا، چهره همیشه آرامش، همه چیز مثل همیشه توی این خانه معمولی، معمولی و عادی است و سر جای خودش. هیچ علامتی از خبر خاصی به چشم نمی‌خورد. می‌نشینیم. منتظر می‌مانم تا سر صحبت را باز کند ولی حرفی نمی‌زند. دو سه ساعت تمام منتظر می‌مانم اما حرف‌هایمان کاملا عادی پیش می‌روند. سعی می‌کنم صبور باشم تا سر صحبت را باز کند ولی او حاضر نیست چیزی به زبان بیاورد. بالاخره صبرم تمام میشود و می‌گویم بگو! می‌گوید من شهید شدم بنظر تو محل دفنم تبریز باشد یا تهران؟! می‌گویم این حرفها را بگذار کنار و مثل همیشه بلند شو برو مأموریتت را انجام بده، شهید شدی، من یک فکری برایت می‌کنم! بدون اینکه تغییری در چهره‌اش ایجاد بشود با آرامش شروع می‌کند به توضیح دادن در مورد اینکه اگر تبریز دفن بشود چطور میشود و اگر تهران دفن بشود چطور؟ عین کلوخ مقابلش پخش می‌شوم وقتی دارد اینطور عادی درباره دفن شدنش حرف می‌زند. جدی نمی‌گیرم. هر چند همیشه در مأموریت‌هایش احتمال شهادت روی شاخش است. تلاشش برای جواب گرفتن از من درباره انتخاب محل دفنش و فهماندن قضیه به من که شهادتش در این سفر قطعی است نتیجه نمی‌دهد.
محمودرضا بیضائی (نام مستعار: حسین نصرتی)
ولادت: ۱۸ آذر ۱۳۶۰، تبریز
شهادت: ۲۹ دی ۱۳۹۲، زینبیه – در اثر اصابت ترکش به ناحیه سر
مزار شهید: گلزار شهدای تبریز
برای پیوستن به کانال تلگرام «راهــــ شـــیـــعـــه» اینجا کلیک کنید
خاطراتی از این شهید عزیز را در ادامه مطلب مطالعه فرمایید.
