نقش حضرت زینب سلام الله علیها در واقعه عاشورا

 

حضرت زینب(سلام الله علیها)

باشنیدن این نام ناخودآگاه یاد عاشورا می افتیم.یاد مصائب تلخ ترین روز عالم.یک صبح تا غروب غمبار و خونبار.

اما این آغاز مصائب حضرت زینب سلام الله علیها نیست.کودکی پنج ساله بود که در سوگ بهترین خلق عالم حضرت محمد مصطفی( صل الله علیه وآله وسلم )نشست وبعد از آن بود که مصائب پشت سر هم بر خاندان وحی نازل می شد و حضرت زینب (سلام الله علیها)در تمام آنها شاهد بود.به فاصله دو سه روز از شهادت پیامبر ،هجوم غاصبان خلافت و مجروحیت مادر و بعد از آن گریه های شبانه روزی مادر.به فاصله دو تا سه ماه شهادت مادر.بعد سلسله حوادث تلخی که بر خاندان پیامبر هجوم آورد.

۲۵ سال خانه نشنی امیر المومنین(علیه السلام)و تلخی های آن،حکومت ۵ ساله مولا امیرالمومنین(علیه السلام) همراه با فتنه انگیزیهای بدخواهان و جنگهای تحمیلی به مولا ،شهادت مظلومانه مولا امیرالمومنین.خلافت کوتاه مدت حضرت امام حسن(علیه السلام)و صلح آن حضرت و روزهای به ظاهر آرام در مدینه.مسمومیت تلخ و جانگداز حضرت امام حسن(علیه السلام) و شهادت آن حضرت و فتنه انگیزی عایشه به تحریک بنی امیه در تشییع جنازه حضرت.

امامت ده ساله حضرت سیدالشهدا (علیه السلام)و همراهی با آن حضرت در عاشورا.مشاهده غروب ۱۷ ستاره تاب ناک خاندان پیامبر در این روز غمبار.

اسارت بعد از واقعه عاشورا با شدیدترین اهانت ها به خاندان وحی که منجر به شهادت تعدادی از کودکان از جمله حضرت رقیه در خرابه شام شد.

گردانده شدن شهر به شهر در پس راس مبارک حضرت سیدالشهدا و مشاهده تمام بی حرمتی های یزید و ابن زیاد و اعوان آنها به شهدا و بدنهای پاک آنها.

واقعه حره در مدینه و هجوم یزیدیان به شهر پیامبر و قتل و غارت و تجاوزگری آنها به اهالی شهر پیامبر.

اینها گوشه ای از مصائب حضرت زینب (سلام الله علیها)در زندگی بود.یکی از اینها برای از پا افتادن هر شیر مرد و شیر زنی کافیست  اما او که در بالاترین درجه صبر و بالاتر از آن بالاترین درجه رضا بود در تمام این مشکلات چون کوهی استوار بود.

اگر او نبود واقعه بزرگ عاشورا در کربلا دفن می شد.

به حق شاعر سروده است:

کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود                    سر نی در نینوا می ماند اگر زینب نبود

زینب سلا الله علیها پیامبر کربلا بود.

مقاله ای در مورد نقش حضرت زینب کبری(سلام الله علیها)در ادامه مطلب گذاشتم ببینید.

نحوه ولادت حضرت امیر المومنین(ع) و معجزه شکافتن هر ساله دیوار کعبه در سالروز میلاد آن حضرت

حضرت امیرالمومنین امام علی ابن ابطالب (علیه السلام)در ۱۳ رجب سال سی ام عام الفیل یعنی ۲۳ سال پیش از هجرت نبی مکرم اسلام در شهر مکه دیده به جهان گشود.

مرحوم شیخ عباس قمی نحوه تولد پر برکت آن حضرت را چنین بیان میکنند:

آن چه به سندهای بسیار وارد شده است این است که روزی عباس ابن عبدالمطلب  همراه با یزید بن قعنب و گروهی از بنی هاشم با جماعتی از قبیله بنی العزی در برابر خانه کعبه نشسته بودند ،فاطمه بنت اسد به مسجد در آمد .اورا درد زایمان گرفت.پس در برابر خانه کعبه ایستاد و نظر به جانب آسمان افکند و گفت:

پروردگارا ایمان آورده ام به تو  و  به هر پیامبر و رسولی که فرستاده ای و هر کتابی که نازل کرده ای و تصدیق کرده ام  گفته های جدم ابراهیم خلیل الله را که خانه کعبه بنا کرده اوست.

پس سوال می کنم از تو به حق این خانه و کسی که این خانه را بنا کرده است و به حق این فرزندی که در شکم من است و با من سخن می گوید و  یقین دارم که او یکی از آیات جلال و عظمت توست که آسان گردانی بر من ولادت او را.

عباس و یزید گویند که چون فاطمه از این دعا فارغ شد ناگاه دیوار عقب خانه (رکن یمانی) شکافته شد و فاطمه از آن رخنه وارد شد و از دیده ما پنهان شد پس شکاف دیوار به اذن خدا به هم پیوست و ما چون خواستیم در خانه را بگشاییم چندان که سعی کردیم در خانه گشوده نشد.

دانستیم که این امر از جانب خدا واقع شده.فاطمه سه روز درون کعبه ماند.

اهل مکه در کوچه و بازارها این قضیه را نقل می کردند و زن ها این حکایت را یاد می کردند و تعجب می نمودند تا روز چهارم رسید ، پس همان موضع از دیوار کعبه که شکافته شده بود  دگر باره شکافته شد و فاطمه بنت اسد بیرون آمد و فرزند خود را در دست خویش داشت و می گفت:ای گروه مردم به درستی که حق تعالی برگزید مرا از میان خلق خود و فضیلت داد مرا بر زنان برگزیده که پیش از من بوده اند زیرا که من فرزندی آورده ام  در میان خانه برگزیده او و سه روز در آن خانه محترم ماندم و از میوه ها و طعام های بهشتی تناول کردم و چون خواستم که بیرون بیایم ،در هنگامی که فرزند برگزیده من روی دست من بود ،هاتفی از غیب ندا داد که:ای فاطمه این فرزند بزرگوار را (علی) نام کن به درستی که منم خداوند علی اعلی و او را آفریده ام از قدرت و عزت و جلال خود و بهره کامل از عدالت خویش به او بخشیدم و نام او را از نام مقدس خود مشتق کردم.

او اول کسی است که اذان خواهد گفت بر روی خانه من و بت ها را خواهد شکست و آنها را از بالای کعبه به زیر خواهد انداخت و نام مرا به عظمت و مجد و بزرگواری و یگانگی یاد خواهد کرد.

اوست امام و پیشوا بعد از حبیب من و برگزیده از جمیع خلق من محمد(ص)که رسول من است و او وصی خواهد بود.

خوشا به حال کسی که او را دوست بدارد و یاری کند او را و وای بر حال کسی که  فرمان او نبرد و او را یاری نکند و انکار حق او نماید.

عکس هایی از معجزه شکافته شدن رکن یمانی (محل تولد حضرت علی)در ادامه مطلب گذاشتم ببینید.

یوسف معراجی یعقوب

 

نمی دانم چرا اما وقتی اسم یوسف را می شنوم ناخوداگاه یاد  جدایی می افتم.

ما در انقلاب و دفاع مقدس یوسف های زیادی دادیم.تمام شهدای ما به نوعی یوسف بودند و شهید یوسف بردفرد هم یکی از این یوسف هاست.

شهید یوسف بردفرد فرزند حاج یعقوب.

روایتی کوتاه از زندگی این شهید بزرگوار را در ادامه مطلب گذاشتم ببینید.

بدون شرح

 

این عکس کودک سوری اسیر دست سلفی های تکفیری در سوریه هست که اخیرا در فضای مجازی منتشر شده.

با دیدن این عکس  عجیب یاد حضرت رقیه (س) افتادم.

واقعا زبان از بیان احساس در برابر این کارهای حیوانات انسان نما درمانده است.

آخه این کودک چه می داند اسلحه چیست؟

چه می داند مرگ چیست؟

شما اسم خود را انسان گذاشته اید؟

چیزی نمی توان گفت به جز:

اللهم عجل لولیک الفرج